درحال حاضر بیش از50درصد جمعیت جهان درمناطق شهری زندگی می کنند ازسوی دیگر این شهرها هرروز بزرگتر و به کلانشهرهای بزرگی تبدیل می شوند.این افزایش تقریبا به 10 برابرازسال 1950 تاکنون رسیده است . رشدوتوسعه سریع شهرها موجب نگرانی بسیاری ازدانشمندان و سیاست گزاران درمورد اثرات بالفعل این روند درکیفیت زندگی انسان شده است . این گسترش بی رویه شهرها نیزبه کشورهای درحال توسعه ازجمله ایران مشکلات فراوانی رابه وجودآورده است که یکی ازاین مشکلات عدم ساماندهی اطلاعات مکانی، شهرهاست. طبیعتا با توجه به اینکه قسمت اعظم اطلاعات مربوط به امورشهری دارای مولفه مکانی و ماهیت مکان مرجع می باشند . لذاپایگاه اطلاعات مکانی مناسب برای ذخیره ونگهداری این اطلاعات بوده که باذخیره سازی این داده ها بصورت متمرکزعلاوه برسهولت دسترسی و حفظ امنیت وتمامیت داده ها ازانجام کارهای موازی و تکراری واتلاف هزینه وزمان جلوگیری می نماید. دراین راستا استفاده ازسیستم اطلاعات جغرافیایی ( GIS ) در جمع آوری، بهنگام سازی اطلاعات مربوط به شهراین امکان رافراهم می آورد تا با دیدی باز و همه جانبه به بررسی این مقوله مهم بپردازیم. و با ایجاد بانک داده های اطلاعاتی شهر زمینه مدیریت کارا و مناسب این کاربری را فراهم آوریم. درجامعه امروزی اهمیت راه اندازی زیرساختهای اطلاعات مکانی جهت تسهیل درجمع آوری ، نگهداری وتبادل اطلاعات مکان مرجع و داده های مرتبط بیش ازپیش موردتوجه واقع شده است .به همین منظوربه این سامانه به عنوان یک مکانیزم پایداربرای اتصال اطلاعات مکانی کاربران و تولیدکنندگان داده ها به یکدیگرنگریسته می شود. پس ازتشکیل این پایگاه می توان ازمدل هاونرم افزارهای موجود جهت برنامه ریزی و مطلوب خدمات شهری استفاده کرد.
